دانش زبانی: گروه اسمی و هسته، کاربرد نشانه مد (~):

دانش زبانی

گروه اسمی و هسته

گروه اسمی:

گروه اسمی یکی از ارکان جمله است و می تواند یک کلمه یا بیشتر باشد. به عنوان مثال:

دانش آموز باهوش (گروه اسمی) - لباس بلند (گروه اسمی) - زهرا آمد (زهرا ß   گروه اسمی)

مهم ترین جزء گروه اسمی، هسته است. هسته معمولا اولین کلمه ای است که در جمله، نشانه کسره «ــِـ» می گیرد.

دانش آموزِ باهوش (دانش آموز ß   هسته) – لباسِ بلند (لباس ß   هسته) - زهرا آمد (زهرا ß   هسته)

گروه اسمی می تواند نقش نهاد، مفعول، متمم، مسند داشته باشد. به عنوان مثال:

دانش آموز، باهوش است        دانش آموز ß   نهاد        باهوش ß   مسند

خیاط، لباس را با پارچه خوب دوخت        خياط ß   نهاد        لباس ß   مفعول        پارچه خوب ß   متمم

نکته:

1) کلمه یا کلماتی که قبل از هسته می آیند، وابسته پیشین نام دارند و کلمه یا کلماتی که بعد از هسته می آیند، وابسته پسین نام دارند.

2) اگر در یک گروه اسمی، هیچ یک از کلمات صدای کسره نداشت؛ آخرین کلمه، هسته است. به عنوان مثال:

این دو مرد (مرد ß   هسته)

همین شهر (شهر ß   هسته)

3) یک کلمه (اسم) به تنهایی هم می تواند گروه اسمی باشد. به عنوان مثال:

کلاس (کلاس ß   هسته)

کاربرد نشانۀ مد (~)

کاربرد نشانۀ مد (~):

در برخی از واژه ها، نشانه «مد» (~) به کار می رود؛ مانند «درآمد، آداب، الآن، قرآن، خوش آواز». این واژه ها و مشابه آن ها را باید شناخت و به کاربرد نشانه «~» در آن ها توجه داشت. به کار نبردن نشانه «مد» در این گونه واژه ها، ابهام و اشکال ایجاد می کند؛ مانند: مآل اندیش (عاقبت اندیش)، مال اندیش (ثروت دوست).

در دسته ای دیگر از واژه ها نیز از گذاشتن نشانه «مد» بر روی آنها باید پرهیز کرد؛ مانند:

فرایند و نه فرآیند

پیشامد و نه پیشآمد

دلارام و نه دلآرام

همایش و نه همآیش